معمولا برای همه ما اتفاق افتاده است که به فرض مثال با دوستی گرم صحبت هستیم به ناگهان موبایلش زنگ می خورد، چنان از خود بی خود می شود و با آن طرف گرم صحبت می شود که گویی اصلا ما آنجا نیستیم!
یا خیلی وقت ها در مهمانی ها و در میان دوستان دیده ایم که کسانی پشت به کامپیوتر نشسته اند و چنان مشغول بازی و یا هر فعالیت دیگری هستند که اصلا توجهی به جمع حاضر ندارند
یا اگر موارد بالا اتفاق نیافتاده این یکی دیگر حتما اتفاق افتاده است. جمعی مهیمان خانه ای هستند دراین میان یک عدد تلویزیون هم حضور دارد. کافی است که سریال محبوبی پخش شود و یا مسابقه فوتبالی چیزی باشد، آن وقت می بینیم که چطور همه همدیگر را فراموش می کنند و خیره در تلویزیون می شوند تا ببیند در ادامه ی برنامه چه اتفاقی خواهد افتاد!؟
شبکه های اجتماعی، چت روم ها و... نیز از این نوع ابزار ارتباطی جدید هستند آن هم در فضای مجازی.
اخیرا هم چند بار دیدم که دوستان به شدت مشغول ور رفتن با کلیدهای موبایلشان هستند، گفتم لابد پیامک بازی می کنند. یک بار که نزد یکی از دوستان بودم و دیدم که مشغولیت وی خیلی طولانی شد پرسیدم: « با کی هستی این همه مشغولی؟»
گفت: با «وی چت» مشغول هستم. و با برخی از دوستانی که به طور کاملا اتفاقی از این طریق پیدا کرده بود مشغول چتیدن بودن. بعله! گویی که من هم در آنجا نقش چیزی شبیه شلغم را بازی می کنم!
از طرفی شنیده ایم که وی چت هم فیلتر شد. هر چند که مسئولان اعلام کردند که این شبکه می توانست کاربرد جاسوسی داشته باشد و تاثیرات غیر اخلاقی بر روی استفاده کنندگان داشته باشد در نتیجه موارد مشابهی را معرفی کردند که تقریبا همین کاربرد با زدودن موارد منفی را دارند
می بینیم که در قرن بیست و یک چقدر ابزارهای ارتباطی زیاد شده اند. همه اینها مسلما استفاده های مفید و کاربردی دارند. هر چند که اعتراض هایی در خصوص فیلتر این چنین شبکه هایی می شود و خیلی ها نظرشان بر این است که ابتدا باید فرهنگ سازی شود و بعد طریق درست استفاده کردن این ابزار یاد داده شود.
اما به واقع می بینیم که هنوز پس از گذشت سالیان سال مردم آنطور که باید فرهنگ استفاده از تلویزیون حتی برنامه های معمولی را یاد نگرفته اند و حتی نخواسته اند یاد بگیرند، هنوز در خیلی مواقع نمی دانند از موبایل و پیامک برای چه استفاده کنند. و یا موارد این چنین دیگر
کاملا واضح و روشن است خیلی از اینها یاد دادنی نیستند و خودشخص است که باید تصمیم بگیرد که چگونه از این ابزار و وسایل ارتباطی استفاده کند مخصوصا اگر شخص عاقل و بالغ باشد اما در مورد کودکان و نوجوانان این مسئله خیلی فرق می کند و بایست که در این بین والدین و بزرگ تر ها بیشتر از قبل مراقب باشند و با مطالعه و مشاوره نسبت به بروز آسیب های جدید در خصوص فرزندان خود پیشگیری کنند، هر چندکه در قدم اول بایستی که خود آنها نحوه ی استفاده صحیح را بدانند.
چند وقت پیش با دوستی در خصوص معرفی برخی از جاهای بکر به مردم بحثی داشتیم. نظر من بر این بود که این چنین مکان هایی نباید حالا حالاها برای عموم معرفی شود چرا که احتمال تخریب آن از سوی آنان بسیاراست. اما وی نظر دیگری داشت می گفت مردم باید آنقدر بروند و بریزند و خراب کنندتا اندک اندک آن فرهنگی که باید در بین شان جا بیافتد. کمی دچار تردید شدم آیا این کار باید صورت بگیرد یا نه!؟
و آیا در مورد رسانه های ارتباطی باید اینگونه بود یا نه؟
:: بازدید از این مطلب : 290
|
امتیاز مطلب : 0
|
تعداد امتیازدهندگان : 0
|
مجموع امتیاز : 0
عضو شوید
عضویت سریع
آمار مطالب
آمار بازدید
