تاریخچه ی مختصر پیراشکی (Pirozhoki):

Pirozhoki کلمه ای روسی بوده که جمع کلمه ی Pirozhok می باشد که خود به معنی Pirog کوچک (نوعی غذای خمیری) می باشد. در اصل به معنی غذایی است خمیری در اندازه های کوچک و تک نفره که می تواند با انواع مواد پر شود. در حالت سنتی با سیب زمینی له شده، قارچ، پیاز، انواع سبزیجات، تخم مرغ پخته شده، کلم، انواع ماهی و گوشت و ... و به صورت سرخ شده و یا پخته شده در فر تهیه می شود.

پیراشکی در ایران:

1. جزو قدیمی ترین غذاهای خارجی است که در ایران تهیه می شود و طرفداران زیادی دارد.
2. چون سرو آن تک نفره است مناسب میزهای تولد و مهمانی عصرانه و شام می باشد.
3. بسیار خوشمزه است.
4. تهیه آن ساده است.
5. می توان با مواد گوناگون آن را تدارک دید.

بر خلاف خیلی ها به دلایل زیر پیراشکی های بیرون اصلا باب طبعم نیست:

1. نوع سرخ شده آن مزه روغن می دهد. در نوع تهیه شده در فر قسمت اعظم پیراشکی نان است.
2. به علت استفاده از رب یا سس گوجه فرنگی کمی حالت خیس دارد.
3. مواد داخلی آن اغلب اعلا نیست.

این رسیپی عالی هنر دوست خوبم هانی شف عزیز، مدیر وبلاگ لذت آشپزی می باشد. برای دسترسی به اصل دستور می توانید به اینجا مراجعه فرمائید.

من مدتها از دستور دیگری که ماست داشت (دستور ساناز مینائی) استفاده می کردم و نسبتاً راضی بودم ولی از این رسیپی راضیترم.

مزایای این خمیر:

1. پیراشکی به دست آمده از آن بسیار ترد و خوشمزه می باشد.
2. خمیر آن نازک است.
3. مواد خمیر آن در مقادیر قابل قبول، ساده و در دسترس است.
4. تهیه آن بسیار بسیار ساده است و خمیر زود ور می آید.
5. خمیر خوب کش می آید و به هیچ عنوان پاره نمی شود.
6. به علت وجود روغن در مواد آن حین سرخ شدن روغن خیلی خیلی کمی مصرف می کند.
7. به علت وجود روغن در مواد آن خیلی خیلی زود سرخ می شود. یعنی حتما حین سرخ کردن بالای سرش باشید.
8. بعد از سرخ شدن رنگ طلایی فوق العاده ای دارد.
9. با این مقدار خمیر حدود 11 عدد پیراشکی به دست آمد که برای سه نفر کاملاً کفایت می کند. چون من مواد داخل آن را زیاد بر می دارم.

طرز تهیه در ادامه ی مطلب