نوشته: هومن بنائی / خبرگزاری هنر «آرتنا»

«ناهید»روایت دردناک زندگی زنی ۳۰ ساله است که در برزخ موقعیت اجتماعی خود گیر افتاده، او در تجربه اولش که یک ازدواج فامیلی است با پسر عمه خود  به اختلافات ریشه ای و غیر قابل تحمل بر می خورد که سرانجام به جدایی می‌انجامد، در ازای بخشش مهریه خود حزانت پسر بچه ی ۱۰ ساله اش را می گیرد، بعد از طلاق و شروع زندگی مستقل طولی نمی کشد که درگیر مشکلات مالی شده و برای امرار معاش مشغول به تایپ پایان نامه های دانشجویی می شود؛ ولی باز خرج و دخلش جور در نمی آید و...
«ناهید» زندگی را دوست دارد ولی علیرغم مشکلاتی که پشت سر گذاشته هنوز عشق در او نمرده است . عشقی دیگر رخ می‌دهد. عشقی که تفاوت بسیاری با زندگی اولش دارد و این فاصله طبقاتی برای او بسیار لذت بخش است که در سراسر فیلم این حس خوب را می توان به وضوح مشاهده کرد. «ناهید» در شرایط اجتماعی زندگی می کند که این فاصله را نمی پذیرند و هنوز پایبند به سبک زندگی سنتی هستند. «ناهید» نهایتا  تصمیم خود را می گیرد و بدون اطلاع بستگان خود، مخفیانه زن صیغه ای عشق دومش (مسعود) می شود و  مشکلات جدیدی را تجربه می کند ...
قصه به شکلی روایت می شود که هیچ قضاوتی را نمی توان در مورد بازیگران آن داشت. احمد یک شخصیت جذاب و عاشق فوتبال است و مسعود یک پلاژ دار، در عین حال انسانی موقر و مردی است که همسر خود را از دست داده که می‌خواهد به زندگی اش سر و سامان بدهد. در مقابل این دو شخصیت «ناهید» زنی است که قدرت تصمیم گیری ندارد و در هر دو تجربه‌اش به شکلی شکست خورده و غمگین است.
آيدا پناهنده، فيلم نامه اين فيلم را با همکاري ارسلان اميري به نگارش در آورده است که مضموني عاشقانه، اجتماعي دارد و با بررسی انحرافات  و كجروی‌های جامعه و به اصطلاح، آسیب شناسی اجتماعی بر شناخت بیشتر ریشه بی نظمی‌های زندگی سنتی و مدرن تاکید دارد.  در واقع، نویسندگان این اثر با مطالعه و به تصویر کشیدن بی نظمی ها، ناهنجاری ها و آسیب هایی نظیر بیكاری، اعتیاد، فقر، خودكشی، طلاق و...، به عبارت دیگری، خاستگاه اختلال ها، بی نظمی ها و نابسامانی های اجتماعی، آسیب شناسی اجتماعی را به مخاطب نشان دهند.
به طور مثال: در بخشی از فیلم می بینیم که پسر 10 ساله «ناهید» از مدرسه فرار می کند، ساعت ها وقت خود را در قهوه خانه می گذراند، بالای سر قُمار بازان می ایستد، بازی آنها را تماشا می کند و علاقمند به این بازی می شود(آيدا پناهنده و ارسلان اميري) در تلاش بوده اند که با زبان تصویر به مخاطب خود  بگویند که اگر در جامعه ای هنجارها مراعات نشود، كجروی پدید می آید و رفتارها آسیب می بیند. یعنی، آسیب زمانی پدید می آید كه از هنجارهای مقبول اجتماعی تخلفی صورت پذیرد. عدم پای بندی به هنجارهای اجتماعی موجب پیدایش آسیب اجتماعی است.
ساره بيات، پژمان بازغي و نويد محمد زاده بازيگران اصلي فيلم هستند که در کنار پوريا رحيمي سام، نسرين بابايي، ميلاد حسين پورو بازيگران اهل استان گيلان در اين فيلم ايفاي نقش کردند. ساره بيات بازيگر نقش «ناهید» است که به خوبی توانسته دوگانگی شخصیت فردی را نشان بدهد.
پلان هاي آغازين فیلم که با بازی پژمان بازغي در نقش ( مسعود) شروع می شود نشان می دهد که او صاحب قسمتی از پلاژهاي بندر انزلي است.
 نويد محمد زاده نقش (احمد) شوهر اول ناهید و شخصی لاابالی را بازی می کند که در سراسر فیلم در پی انتقال احساسات خود به «ناهید» است و امیدوار به زندگی دوباره با وی.
«ناهيد» چهارمين فيلم بلند و اولين فيلم سينمايي آيدا پناهنده که با کمک مرکز گسترش سینمای مستند و تجربی تهیه و تولید شده است، نه بی نقص،که می توان گفت اثری کم نقص به شمار می رود زیرا فیلمانه ای منسجم، بازیگرانی توانا و کارگردانی قابل تاملی داشته است.
و شاید این ماحصل تجربیات 10 ساله آيدا پناهنده در فیلم کوتاه و مستند است.
فیلم از تکنیک خاصی برخوردار نیست اما می توان گفت که همه چیز سر جای خود قرار دارد و از همان دقایق اول مخاطب خود را جذب می‌کند.  
از ديگر بازيگرانی که در این اثر حضور داشتند: فريبرز زيده سرايي، محمد رضا راد، مهرداد بخشي، فريده دريامج، عباس آستانه، سيامک مظفري، مسعود بدر طالعي، فاطمه مظلوم. که می توان از بازی خوب آنها نام برد.

لینک خبر: 

http://artna.org/fa/news/view/20910/%D8%B5%DB%8C%D8%BA%D9%87+%D8%A7%DB%8C+%D8%A8%D9%87+%D9%86%D8%A7%D9%85+%C2%AB%D9%86%D8%A7%D9%87%DB%8C%D8%AF%C2%BB