تلنگر

شاید شما داری اشتباه میکنی ؟؟!!!!

انیشتین می گفت : «آنچه در مغزتان می گذرد، جهانتان را می آفریند.»

استفان کاوی (از سرشناسترین چهره های علم موفقیت) احتمالاً با الهام از همین حرف انیشتین است که می گوید:« اگر می خواهید در زندگی و روابط شخصی تان تغییرات جزیی به وجود آورید به گرایش‌ها و رفتارتان توجه کنید؛ اما اگر دلتان می خواهد قدم های کوانتومی بردارید و تغییرات اساسی در زندگی تان ایجاد کنید باید نگرشها و برداشت هایتان را عوض کنید .»

او حرفهایش را با یک مثال خوب و واقعی، ملموس تر می کند:
صبح یک روز تعطیل در نیویورک سوار اتوبوس شدم. تقریباً یک سوم اتوبوس پر شده بود. بیشتر مردم آرام نشسته بودند و یا سرشان به چیزی گرم بود و درمجموع فضایی سرشار از آرامش و سکوتی دلپذیر برقرار بود تا اینکه مرد میانسالی با بچه هایش سوار اتوبوس شد و بلافاصله فضای اتوبوس تغییر کرد. بچه هایش داد و بیداد راه انداختند و مدام به طرف همدیگر چیز پرتاب می کردند. یکی از بچه ها با صدای بلند گریه می کرد و یکی دیگر روزنامه را از دست این و آن می ‌کشید و خلاصه اعصاب همه مان توی اتوبوس خرد شده بود. اما پدر آن بچه‌ها که دقیقاً در صندلی جلویی من نشسته بود، اصلاً به روی خودش نمی آورد و غرق در افکار خودش بود. بالاخره صبرم لبریز شد و زبان به اعتراض بازکردم که: 
«آقای محترم! بچه ‌هایتان واقعاً دارند همه را آزار می دهند. شما نمی خواهید جلویشان را بگیرید؟» 
مرد که انگار تازه متوجه شده بود چه اتفاقی دارد می‌افتد، کمی خودش را روی صندلی جابجا کرد و گفت: بله، حق با شماست. واقعاً متاسفم. راستش ما داریم از بیمارستانی برمی گردیم که همسرم، مادر همین بچه ها٬ نیم ساعت پیش در آنجا مرده است. من واقعاً گیجم و نمی‌دانم باید به این بچه ها چه بگویم. نمی دانم که خودم باید چه کار کنم و ... و بغضش ترکید و اشکش سرازیر شد.
استفان کاوی بلافاصله پس از نقل این خاطره می پرسد:
« صادقانه بگویید آیا اکنون این وضعیت را به طور متفاوتی نمی بینید؟ چرا این طور است؟ آیا دلیلی به جز این دارد که نگرش شما نسبت به آن مرد عوض شده است؟ » و خودش ادامه می دهد که:« راستش من خودم هم بلافاصله نگرشم عوض شد و دلسوزانه به آن مرد گفتم: واقعاً مرا ببخشید. نمی‌دانستم. آیا کمکی از دست من ساخته است؟ و....»
اگر چه تا همین چند لحظه پیش ناراحت بودم که این مرد چطور می تواند تا این اندازه بی ملاحظه باشد٬ اما ناگهان با تغییر نگرشم همه چیز عوض شد و من از صمیم قلب می خواستم که هر کمکی از دستم ساخته است انجام بدهم .»

« حقیقت این است که به محض تغییر برداشت٬ همه چیز ناگهان عوض می شود. کلید یا راه حل هر مسئله‌ای این است که به شیشه‌های عینکی که به چشم داریم بنگریم؛ شاید هرازگاه لازم باشد که رنگ آنها را عوض کنیم و در واقع برداشت یا نقش خودمان را تغییر بدهیم تا بتوانیم هر وضعیتی را از دیدگاه تازه‌ای ببینیم و تفسیر کنیم . آنچه اهمیت دارد خود واقعه نیست بلکه تعبیر و تفسیر ما از آن است
فقط 10 دقیقه بشینیم تو یه جای خلوت و تك تك طرز فكر ها و رفتارهایی كه بطور نا خود آگاه عادتمون هست مرور كنیم. می دونید چه اتفاقی میافته؟
اگر واقعا بدون تعصب تك تك اعمال و افكارمون رو مرور كنیم به خوبی میتونیم خوب و بدهاش رو از هم تفكیك كنیم. خوبها و به درد بخور هاش رو تقویت كنیم و بدها وكثیف هاش رو دور بندازیم تا بیش ازاین تو زندگیمون دست و پامون رو نگیره. انسان به طور ذاتی بدون اینكه نیاز به آقا بالا سری داشته باشه توانایی تشخیص خوب و بد رو داره. مگه نه؟؟؟!!!
****
خب منظورم از این خانه تكانی چیه؟:
تو ادبیاتمون بهش میگن:
چشمها رو باید شست .جور دیگر باید دید.....
تو ادبیات عرفانی مون هم بهش میگن:
بیا تا گل برافشانیم و می در ساغر اندازیم......فلك را سقف بشكافیم و طرحی نو در اندازیم
با كلاسها هم بهش میگن:
مهندسی مجدد یا ری انجینیرینگ: Re-Engineering
بزرگان هم بهش میگن:
مراقب افكارت باش كه گفتارت می شود مراقب گفتارت باش كه رفتارت می شود مراقب رفتارت باش كه عادتت می شود.مراقب عادتت باش كه شخصیتت می شود و مراقب شخصیتت باش كه سرنوشتت می شود.
مذهبی ها هم بهش میگن:
یك ساعت تفكر بهتر از هفتاد سال عبادت

قانون فعالیت های ذهن ناخودآگاه:
ذهن ناخود آگاه شما موجب می شود همه گفته ها و اعمالتان مطابق با الگویی انجام پذیرد كه با تصویر ذهنی و باورهای شما هماهنگ است.
ذهن ناخود آگاه شما بسته به اینكه چگونه برنامه ریزی می كنید می تواند شما را به پیش ببرد یا از پیشرفت باز دارد.

توی این خانه تكانی ذهن و رفتار چه اتفاقاتی میافته:
بعضی باورها و ذهنیتها رو باید تمیز كرد و غبار زمان رو ازش دور كرد ،سر و سامانی داد ، خیلی محكم تر اوونها رو حفظ كرد و بهش بها داد.چه باورهای قشنگی داشتیم كه به مرور زمان و دود زندگی یكنواخت سیاهی بهش نشسته و باید با چاشنی خاطره سر و سامانی بهشون داد و دوباره در ردیف اول قفسه باورهامون قرار بدیم
بعضی از اوون باورها رو كه اتفاقا از بس بهشون عادت كردیم خیلی هم دم دست قرار گرفتند و همیشه مزاحمی برای دیدن باورهای قشنگمون هستند،باید برای همیشه فراموش كرد و در زباله دان فراموشی قرار داد.

اگر خوب به این باورها دقت كنیم می بینیم كه بسیاری از رفتارهایمان ناشی از باورهایی است كه از انها بیزار هستیم. ولی از بس در درون نا خود آگاهمان به آنها عادت كردیم وجود آن را فراموش كرده ایم.
جالب است كه در این كنكاش متوجه رفتارهایی می شویم كه به دلیل انتقام از كسانیكه در حق ما ظلمی كرده اند و به آنها دسترسی نداریم به طور ناخودآگاه از اطرافیانمان انتقام می گیریم! در صورتی كه آنها شاید خیلی هم ما را دوست داشته باشند ولی این نفرت به قدری در درون ما نفوذ كرده كه علاقه آنها را نه تنها درك نمی كنیم بلكه به طریقی سعی در آزردن آنها داریم.
مثل اینكه مطلب داره پیچیده میشه!
ضمنا اگر خوب دقت داشته باشیم با تفكراتی در درون خود مواجه می شیم كه اتفاقا خیلی هم به كارمان آمده و در برابر مشكلات زیادی از اونها استفاده كردیم ولی از بس كه همیشه در دسترسمون بوده قدرش رو ندونستیم و فراموشش كردیم و گذاشتیمش كنار. و حالا كه با مشكل مواجه می شیم یادمون رفته كه چه ابزار خوبی رو كنار گذاشتیم و می تونستیم ازش استفاده كنیم. حالا كه داریم افكارمون رو زیر و رو می كنیم خوبه كه دوباره اون باورها و ابزارها رو گرد گیری كنیم و ازشون استفاده كنیم.